Ik leerde de Beauceron kennen bij een kameraad die een manège heeft in Frankrijk en waar hij zowel de taak van gezinshond,
waakhond als drijver vervulde. Het was een zeer krachtige reu. Wie al ooit een Beauceron zien draven heeft snapt waarom ze mij,
die ook paarden heeft, zo fascineren. Ze draven even mooi en elegant als de paarden, ondanks hun grootte.
Verder zijn het zeer goede herdershonden die trouw zijn aan hun baas en kudde. Ze hebben een zeer standvastig karakter maar
hebben wel nood aan beweging, dus een Beauceron is niet echt geschikt om op een appartement te houden of je moet er dagelijks lange
wandelingen mee maken en hem ook meenemen naar de hondenschool zodat hij een bezigheid heeft.Het zijn gehoorzame honden en ze werken graag,
dus ook voor agility, speuren, ringsport ed zijn ze geschikt. Zelfs de politie maakt er gebruik van. Ze blijven wel lang “pup”, ze zijn
pas volwassen rond de leeftijd van 3 jaar.
Toen onze jongste Duitse herder overleed besloten we op zoek te gaan naar een Beauceron, liefst een harlekijn, maar na een paar kennels bezocht te hebben was er geen enkele die ons volledig kon bekoren. Vervolgens hebben we een paar shows bezocht. Op één van die shows leerden we Evelyne de Lovinfosse kennen. We hebben een afspraak gemaakt om haar thuis te gaan opzoeken om kennis te maken met haar reu Udson die vader ging worden. Zijn zachtaardige karakter en speelsheid stond ons direkt aan. Dan zijn we Cayenne, de toekomstige mama, gaan bezoeken bij Nicolas Vander Maren en Pascale. Ook zij kon ons hart stelen. Bijkomend voordeel was dat er in het gezin een zoontje was van de leeftijd van Paulien, dus aan kleine kinderen zouden de pups ook gewoon zijn. Dus we spraken er thuis nog eens over en reserveerden een teefje. Eind maart kwam het verlossende telefoontje : de pups waren geboren: 2 teefjes en 5 reutjes.
Na 2 weken mochten we ze gaan opzoeken. Ze waren allemaal zo schattig! Vermits de fokker zelf een teefje ging houden was het andere voor ons. De volgende weken zijn we vaak naar Anderlues gereden om met de pups bezig te zijn.En zo is onze eerste Beauceron “Furca Des Noires Collines” in ons gezin gekomen.
Sinds Nico gaat lopen met Furca en Gucci en al een paar keer gehoorzaamheid getraind heeft met mijn Beaucerons als zijn Spottie loops is, is hij ook verkocht voor dit bijzondere ras.
Ondertussen neemt hij hen zelfs mee naar de agility training.
Nadia.
Toen onze jongste Duitse herder overleed besloten we op zoek te gaan naar een Beauceron, liefst een harlekijn, maar na een paar kennels bezocht te hebben was er geen enkele die ons volledig kon bekoren. Vervolgens hebben we een paar shows bezocht. Op één van die shows leerden we Evelyne de Lovinfosse kennen. We hebben een afspraak gemaakt om haar thuis te gaan opzoeken om kennis te maken met haar reu Udson die vader ging worden. Zijn zachtaardige karakter en speelsheid stond ons direkt aan. Dan zijn we Cayenne, de toekomstige mama, gaan bezoeken bij Nicolas Vander Maren en Pascale. Ook zij kon ons hart stelen. Bijkomend voordeel was dat er in het gezin een zoontje was van de leeftijd van Paulien, dus aan kleine kinderen zouden de pups ook gewoon zijn. Dus we spraken er thuis nog eens over en reserveerden een teefje. Eind maart kwam het verlossende telefoontje : de pups waren geboren: 2 teefjes en 5 reutjes.
Na 2 weken mochten we ze gaan opzoeken. Ze waren allemaal zo schattig! Vermits de fokker zelf een teefje ging houden was het andere voor ons. De volgende weken zijn we vaak naar Anderlues gereden om met de pups bezig te zijn.En zo is onze eerste Beauceron “Furca Des Noires Collines” in ons gezin gekomen.
Sinds Nico gaat lopen met Furca en Gucci en al een paar keer gehoorzaamheid getraind heeft met mijn Beaucerons als zijn Spottie loops is, is hij ook verkocht voor dit bijzondere ras.
Ondertussen neemt hij hen zelfs mee naar de agility training.
Nadia.